Richard Overkamp met pensioen

In 1975 begon zijn carrière. Om precies te zijn op 11 augustus. Toen is Richard Overkamp begonnen als Beroepsmilitair bij de Koninklijke Marine. Een loopbaan bij de Marine volgde. Maar al vrij snel na de geboorte van zijn dochter kwam de carrièreswitch. Sinds 1988 werkt Richard in de verzekeringsbranche, waarvan de laatste 13,5 bij Ecclesia Risk & Benefits. “Als je goed bent voor je klanten ben je meer dan een adviseur, je bent dan een huisvriend”. En die huisvriend gaat nu met pensioen. We geven Richard dan ook graag het woord om terug én ook een beetje vooruit te kijken. 

Hoe het allemaal begon: van Beroepsmilitair tot Anesthesieverpleger 

Richard: “In 1975 ben ik begonnen met werken als Beroepsmilitair bij de Koninklijke Marine. In eerste instantie als Machinist. Ik wilde eigenlijk graag als Verpleger aan de slag en die opleiding volgen, maar omdat ik nog geen 18 jaar was, mocht dat niet. Na 2 jaar kwam die toestemming alsnog en heb ik mijn papieren als Verpleger gehaald. Daarna volgden de diploma’s voor Tandartsassistent, Medisch laborant, röntgenlaborant en als laatste Anesthesieverpleger. In mijn laatste jaar bij de Marine ging ik 8 weken met de mariniers naar Schotland mee en daarna 3 maanden naar Noorwegen. De timing kon beter. In maart van dat jaar, voordat ik meeging met de Mariniers, was onze dochter geboren. Toen ik na 3 maanden terugkwam uit Noorwegen, kwamen mijn vrouw en dochter mij ophalen. Ik was nog maar net ingestapt en vrijwel direct begon mijn dochter te huilen. Dat was het moment waarop ik besloot om mijn carrière bij de Koninklijke Marine te beëindigen. 

Bij een makelaar werken is voor mij het mooiste dat je kunt doen in dit verzekeringsland. Goed luisteren, al je kennis en know how inzetten en kijken wat voor jouw klant de beste oplossing is. Maatwerk.

Van Noord-Holland naar Concordia Holland en nu Ecclesia 

Na de Marine ben ik op Schiphol gaan werken als Platformcoördinator oftewel Marshaller. We woonden destijds in Hoofddorp, maar kwamen allebei uit het Oosten van Nederland. Ook al hadden we het 4 jaar de tijd gegeven, mijn vrouw kon niet goed aarden in Hoofddorp. Via mijn schoonvader ben ik toen in de verzekeringswereld beland en zijn we terugverhuisd naar het Oosten. Ik ben toen, in 1988, gestart bij de Verzekerings Unie. Na een jaar maakte ik de overstap naar een klein assurantiekantoor in Almelo. Vervolgens werd ik in 1995 benaderd door een captive van Nationale Nederlanden of ik niet bij hem wilde komen werken. Hij wilde een klant overnemen, maar de klant wilde alleen zaken met hem doen als ik zijn adviseur zou blijven. Ik ben toen gestart bij dit kantoor, toen nog Vogel & Pijpe, daarna Salix Assurantiën en tegenwoordig Zicht. In die tijd was ik voor de inkoop van beurszaken al samen met een aantal collega’s uit het land verantwoordelijk om de gesprekken met de beursmakelaars te voeren waaronder Concordia Holland. Op enig moment was ik toe aan een nieuwe uitdaging en heb ik een balletje opgegooid bij Concordia Holland. Na een kort en plezierig gesprek ben ik daar vervolgens op 1 mei 2011 in dienst getreden. Een half jaar later werd dat Concordia de Keizer en inmiddels zijn we Ecclesia Risk & Benefits.  

Het openbaar vervoer heeft geen geheimen

Kijk ik terug op mijn carrière bij Ecclesia dan krijg ik toch altijd een glimlach op mijn gezicht als ik terugdenk aan de keer dat ik samen met Henry van den Heuvel ging kennismaken bij een grote speler in het openbaar vervoer. Nu heeft het openbaar vervoer weliswaar geen geheimen meer voor mij, maar dat was destijds anders. Ik had qua verzekeringen nog nooit iets met het openbaar vervoer gedaan en nu waren we uitgenodigd om te bezien of wij de verzekeringen konden overnemen en beheren. Het ging hierbij niet alleen om de brand, aansprakelijkheid en personeelsverzekeringen, maar ook over het verzekeren van de bussen en de treinen. Waarom, dat weet ik niet, maar zowel Henry als ik twijfelden of wij de opdracht zouden krijgen. Die twijfel bleek onjuist. Al vrij snel na het gesprek kregen we te horen dat wij wél de verzekeringen mochten overnemen. Zo heb ik daarna in een hele korte tijd veel geleerd over de wijze waarop het openbaar vervoer en de medewerkers verzekerd moeten worden. In de tijd erna wonnen zij een nieuwe aanbesteding. De uitdaging was om de aansprakelijkheid voor de treinen te verzekeren. Dat was nog niet zo eenvoudig en – gezien de specifiek gestelde eisen – kostte het nog de nodige moeite om voor elkaar krijgen. Maar het is wel gelukt. Ik ben trots dat zij nog steeds onze klant zijn.  

Ben jij loyaal dan zijn je klanten dat ook. En ik kan het weten, een aantal klanten is al bij me sinds 1988. Je bent dan geen adviseur meer, maar meer een huisvriend.

Een relatie voor jaren 

Bij een makelaar werken is voor mij het mooiste dat je kunt doen in dit verzekeringsland. Goed luisteren, al je kennis en know how inzetten en kijken wat voor jouw klant de beste oplossing is. Maatwerk. Het werk en de branche zijn wel sterk veranderd de afgelopen jaren. Vroeger was er veel meer contact met de verzekeraars en makelaars. Prolongaties werden met de mappen onder de arm besproken op het kantoor van de makelaars en de verzekeraars. Nog zonder computers en mobiele telefoon, gewoon op bezoek. Een ding is wel gebleven. Verzekeringen worden gesloten op basis van vertrouwen en gunnen. Alleen zo hou je een lange relatie met je klant en verzekeraar. Dat gun ik de generatie accountmanagers na mij ook: blijf je klant bezoeken en wees eerlijk. Alleen zo hou je een relatie voor jaren. 

Geen adviseur, maar huisvriend 

Toen mijn pensioen langzaamaan om de hoek kwam kijken heb ik aangegeven dat mijn opvolger echt wel iemand moet zijn die de taal en de mentaliteit van ‘ons’ uit het Oosten en Noorden begrijpt. Dat je geduldig bent en iemand rustig de kat uit de boom laat kijken. Dat als je een foutje maakt, je dat gewoon toegeeft, verbetering belooft en dat laat zien. Dat je snel antwoordt op vragen en goed bereikbaar bent. Ben jij loyaal dan zijn je klanten dat ook. En ik kan het weten, een aantal klanten is al bij me sinds 1988. Je bent dan geen adviseur meer, maar meer een huisvriend. Mijn opvolger is inmiddels bekend en ook al gestart: Ernst Ogink. Ik heb hem zelf getipt voor mijn baan en Ernst geïntroduceerd bij Ecclesia. Afgelopen 1 oktober is Ernst bij ons begonnen. Dat was het begin van veel samen op pad om een aantal intermediairs met elkaar te bezoeken. Het voelt voor mij erg goed dat ik mijn klanten in zijn handen kan achterlaten.  

En nu pensioen, wat ik ga doen?  

Laatst heb ik nog met “mijn” team lekker gegeten. Hele fijne mensen, stuk voor stuk. Ik sta niet graag in het middelpunt, maar heb er echt van genoten. Dat kwam op een goed moment. Ik zat toen middenin mijn ‘afbouw’-, ‘ontstress’- en ‘loslaatfase’. Het lastige vind ik nog om mijn klanten niet meer zelf te helpen, maar door te verwijzen naar Ernst. Lastig ja, maar wel het verstandigst. Zo kan hij nog even terugvallen op mij als dat nodig is. Als ik mijn laatste Ecclesia dag heb gehad, dan gaat het echte afkicken pas écht beginnen. Afkicken van mijn werk en de drukte die daar soms bij komt kijken. Zeker afgelopen jaar was het hectisch. Ik geef mezelf daar ook echt even de tijd voor. Een maand of 3 heb ik zeker wel nodig. Gelukkig houd ik van wandelen en fietsen, dat gaat me helpen om mijn hoofd leeg te maken. Daarna ga ik mij eens rustig oriënteren wat ik nog zou willen doen met mijn vrije tijd. Meer vrijwilligerswerk voor bijvoorbeeld Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten zit daar misschien wel bij. Maar het voornaamste: ik heb 2 kinderen en 4 kleinkinderen tussen 9 en 2 jaar oud. Die vinden het hartstikke leuk om (o)pa aan het werk te zetten. En ik hoop dat ik mijn vrouw niet te veel in de weg ga zitten. Ze heeft al aangegeven dat ze mij aan het kanaal neerzet als ik vervelend word.”


Collega’s over Richard

Een aantal collega’s werkt al lang of nauw met Richard samen. We vroegen ze wat ze Richard toewensen en hoe ze hem herinneren. En daar zijn ze erg unaniem in: een prettig persoon, altijd behulpzaam en zijn grote klanthart.

Pater Familias

Stefan, Accountmanager Intermediair Bedrijven: “Van dit groepje collega’s die iets mag vertellen over Richard werk ik het kortst met hem samen, nu zo’n 2,5 jaar. Maar in die korte tijd heb ik Richard wél goed leren kennen. Ik vind Richard een prettig persoon, zowel als mens als in de omgang. Een gedreven professional met een groot klanthart en veel kennis en kunde. Voor ons team (én mezelf) noem ik ‘m altijd de “Pater Familias”. Altijd oprecht in je geïnteresseerd en behulpzaam. Altijd een luisterend oor en wijze raad, of het nu gaat om iets op het werk of thuis. In het werkbare leven heeft Richard zijn strepen meer dan verdiend. Ik merk dat hij langzaamaan – zeker nu dé datum steeds dichterbij komt – uitkijkt naar zijn pensioen en dan vooral om met kinderen en kleinkinderen meer qualitytime te gaan krijgen. Daar is hij volgens mij ondertussen ook echt aan toe. Begrijpelijk én mooi om te zien. Wel denk ik dat ie even zal moeten wennen om zijn werk echt los te laten – vooral zijn klanten – maar hij gaat er veel moois voor terugkrijgen dus! Typisch Richard is zijn groot klanthart. Als iemand in het klantbelang handelt, is het Richard. Ook typisch is zijn rustige, relaxte uitstraling. Hij is altijd bereikbaar voor vragen, te sparren of biedt zijn hulp aan. Waar we elkaar ook altijd konden vinden, was om lekker te klagen over het verkeer en de drukte op de weg. Dan was hij een tikkie minder relaxt. En nu met pensioen. Ik gun hem dat hij optimaal van zijn vrije tijd gaat genieten, samen met zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen. Dat hij maar in een rustiger vaarwater mag komen om elke dag de dag te plukken in goede gezondheid met z’n allen!”

Typisch Richard? Zijn grote klanthart.

Kan hij wel boos worden?

Esther van der Drift, onze Senior Broker Landbased Equipment: “Ik ken Richard al heel wat jaren, al vóórdat hij bij Ecclesia kwam werken. Hij werkte toen nog bij Salix Assurantiën. Richard vind ik een hele aardige collega. Ik heb hem altijd vriendelijk meegemaakt. Kan hij wel boos worden, vraag ik me wel eens af? Want ik heb het nooit meegemaakt. Gezien zijn rol, waar hij woont (ik grap altijd ‘op de prairie’) en klanten aan de andere kant van het land, spraken we elkaar vooral over de telefoon en per mail. Zo vriendelijk hij voor zijn collega’s is, zo is hij ook voor zijn klanten. En nu met pensioen. Ik gun hem en zijn gezin vooral een goede gezondheid, genoeg zon en hopelijk weinig zorgen voor de komende tijd in… Almelooooooo!”

Helpen is wat hij van nature doet

Ernst Ogink, Accountmanager Intermediair Bedrijven: “Richard en ik kennen elkaar ook alweer ruim 7 jaar. Toen ik werkte bij Vrieling Adviesgroep kwam Richard daar geregeld over de vloer als onze Accountmanager. Onze samenwerking gaat dus al jaren terug. Richard is heel loyaal en erg begaan met zijn klanten. Hij is actief en fanatiek en je kunt alles aan hem vragen. Helpen is wat hij van nature doet. Ik heb hem de afgelopen jaren niet zien veranderen. Hij is nu nog net zo gedreven als toen. Soms denk ik wel dat het langzaamaan wel wat minder zou mogen, maar iets met aard van het beestje. Typisch Richard: hij geeft gevraagd én ongevraagd advies, “hij heeft overal verstand van”. Onze samenwerking heb ik altijd heel plezierig gevonden. Richard geeft ruimte en is aan de andere kant heel erg bereid om te helpen. Hij is altijd bereikbaar en maakt altijd tijd. Richard is super klantgericht. Hij doet er alles aan om aan de verwachtingen te voldoen. En als iets niet kan, draait hij er niet omheen en vertelt het eerlijke verhaal. En nu met pensioen. Ik gun hem iets meer rust en tijd voor zijn gezin. En minder zaken om zich over op te winden en meer tijd om te genieten van alles om hem heen.”

Nancy Schutterop

Misschien ook interessant voor u